train fred

Το ξεκίνημα του Zoe’s blog

Γεια σου!

Σε ευχαριστώ που διαβάζεις αυτό το κείμενο. Το όνομα μου είναι Ζωή και μέσα από αυτό το χώρο θα  ήθελα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις και εμπειρίες της καθημερινότητας μου.

Ύστερα από πολύ σκέψη και πολύωρες συζητήσεις με τον σύζυγο μου (Γιώργο), αποφάσισα να δημιουργήσω και εγώ το δικό μου blog, άσχετα με το εάν υπάρχουν πολλά μέσα στο διαδίκτυο. Το όνομα αυτού, Zoe’s Blog. Ο λόγος είναι απλός. Θεωρώ, πως ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ο καθένας μας μπορεί με τον τρόπο του να προσφέρει κάτι διαφορετικό.

Όπως ξέρουμε όλοι και κυρίως όσοι είμαστε γονείς, η κάθε μας ημέρα είναι γεμάτη στιγμές και εμπειρίες. Ζούμε μέσα σε μία ρουτίνα, όμως βιώνουμε πολλές και διάφορες εκπλήξεις καθώς και συναρπαστικές στιγμές.

Κάθε ημέρα συμβαίνουν, άλλοτε πολλά και άλλοτε λίγα πράγματα στη ζωή μας. Τα περισσότερα είναι ασήμαντα όμως υπάρχουν και κάποια που είναι σημαντικά για να τα αφήσουμε να ξεχαστούν. Ο καθένας μας φυσικά βιώνει παρόμοιες εμπειρίες με τελείως διαφορετικό τρόπο.

Τα περισσότερα απλά τα προσπερνάμε χωρίς να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία. Καθώς όμως περνάνε τα χρόνια αναπολείς πολλές όμορφες στιγμές, γεμάτες χαρά και ευτυχία, που πιθανόν να μην έχεις προλάβει να τις χαρείς όσο θα ήθελες.

Δυστυχώς ο ρυθμός της ζωής είναι πολύ γρήγορος και οι υποχρεώσεις είναι πάρα πολλές. Κάποια στιγμή λοιπόν πιάνεις τον εαυτό σου να σκέφτεται… Μα καλά πως πέρασε τόσο γρήγορα ο καιρός; Πως έγιναν τόσα πράγματα και εγώ τα έχασα;

Με αφορμή λοιπόν, όλα τα παραπάνω αποφάσισα  να δημιουργήσω και εγώ αυτόν τον χώρο για να μπορέσω να καταγράφω τις καθημερινές εμπειρίες μου και τις περιπέτειες που ζω με τον σύζυγο μου και τον τρίχρονο τρις-χαριτωμένο γιο μου (Μανώλη) που μας εκπλήσσει και μας τρελαίνει όλους μας θετικά!

Η αρχική σκέψη της δημιουργίας αυτού του blog ήταν για να το έχω σαν ένα αναμνηστικό ημερολόγιο, έτσι ώστε αργότερα να μπορώ να το διαβάζω και να αναπολώ τις ωραίες και όμορφες αναμνήσεις. Εδώ θα καταγράφω όποτε έχω έμπνευση και όποτε προλαβαίνω τι δικές μου προσωπικές εμπειρίες αλλά και θέματα που με απασχολούν.

Αυτή η σκέψη ήταν στο μυαλό μου για αρκετό καιρό, όμως κάτι άλλο με έκανε να το αποφασίσω. Αυτό δεν είναι κάτι άλλο από την μετανάστευση μας στο εξωτερικό.

Από την στιγμή που φύγαμε από την Ελλάδα, νιώθω πως η ζωή μας πια έχει ξεκινήσει από την αρχή, η κάθε μας ημέρα πλέον είναι διαφορετική. Είναι σαν να μαθαίνουμε και να ανακαλύπτουμε τον κόσμο ξανά από την αρχή. Ενθουσιαζόμαστε σαν τα μικρά παιδιά με το παραμικρό αλλά και μερικές φορές απογοητευόμαστε με τον ίδιο ρυθμό.

Ο «ελεύθερος χρόνος μου» όπως καταλαβαίνεις  είναι αρκετά μεγάλος, διότι για αρχή θα ασχοληθώ με τα «οικιακά». Έτσι λοιπόν αποφάσισα να κάνω κάτι για μένα. Έχω σκοπό να εξερευνήσω και να ξετρυπώσω διάφορα πράγματα τα οποία και θα γράφω εδώ. Στόχος μου είναι να τα μοιράζομαι με τους φίλους που θα διαβάζουν αυτό το blog.

Στο τέλος δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω όμως πάντα πιστεύω ότι η προσπάθεια μετράει!

 

Similar Posts

  • To party για τα τρίτα γενέθλια του γιού μας

    Τα τρίτα γενέθλια του γιου μας, Μανώλη, τα γιορτάσαμε πριν λίγο καιρό στην Ολλανδία. Φέτος ξέραμε ότι θα τα γιορτάζαμε μόνοι μας. Δυστυχώς δεν είχαμε την δυνατότητα να έρθουν συγγενείς και φίλοι όπως τα προηγούμενα χρόνια, καθώς βρισκόμασταν εκτός Ελλάδος.

  • Εύκολα και υγιεινά κουλουράκια με σουσάμι για όλη την οικογένεια

    Μία πολύ εύκολη συνταγή για κουλουράκια με σουσάμι που τα παιδιά σας θα λατρέψουν. Γράφω αυτή τη συνταγή με αφορμή τον γιο μου ο όποιός τρελαίνεται για τα γλυκά (όπως κάθε παιδί). Καθημερινά μου ζητάει να τρώει μπισκότα, του έδινα τα τυποποιημένα γιατί η αλήθεια είναι ότι βαριόμουν λιγάκι και ταυτόχρονα δεν είχα και πολύ ελεύθερο χρόνο. Τώρα όμως που κάθομαι στο σπίτι και έχω αρκετό χρόνο, αποφάσισα ότι θα τα φτιάχνω μόνη μου!

  • Ξεκινήσαμε και εμείς τον παιδικό σταθμό

    Εδώ στην Ολλανδία δυστυχώς δεν έχουμε την πολυτέλεια να πηγαίνουμε τα παιδιά μας, τις «φυσιολογικές ώρες» και ημέρες που γνωρίζουμε στον παιδικό σταθμό (π.χ. από τις 8 το πρωί μέχρι το μεσημέρι στις 2 ή 3 η ώρα). Είναι διαφορετικό το σύστημα τους και όλοι οι σταθμοί είναι ιδιωτικοί. Εδώ άλλωστε τα παιδιά υποχρεούνται να ξεκινήσουν το σχολείο μόλις κλείσουν τα 4 χρόνια.

  • Η “πρώτη” μου εμπειρία με το ποδήλατο

    Από τη μέρα που ήρθαμε στη Χάγη αντιλήφθηκα και πάνω απ’ όλα εμπέδωσα βλέποντας καθημερινά τον κόσμο να το χρησιμοποιεί, το πόσο σημαντικό είναι να έχεις ένα ποδήλατο στην κατοχή σου, ειδικά όταν είσαι μόνιμος κάτοικος μιας ολλανδικής πόλης.

  • Ο πρώτος καιρός στην Ολλανδία

    Ήθελα εδώ και αρκετό καιρό να σας διηγηθώ την μικρή μου ιστορία. Μία ιστορία που αρχίζει από την στιγμή που ήρθαμε στην Ολλανδία και συγκεκριμένα στην Χάγη, αν και βρισκόμαστε εδώ για μόλις πέντε μήνες. Σε αυτούς τους πέντε μήνες, μπορώ να πω πως έχω ζήσει αρκετές μικρές και ασήμαντες αλλά ταυτόχρονα όμορφες στιγμές. Οι περισσότερες από αυτές είναι μαζί με τον μικρό μου Μανωλάκη καθώς περνάμε πολλές ώρες μαζί, μιας ο «μπαμπάς μας» δυστυχώς δουλεύει σκληρά. Τα Σαββατοκύριακα βέβαια είναι τα καλύτερα καθώς είμαστε όλοι μαζί. Το μόνο αρνητικό που έχουμε αντιμετωπίσει είναι ο καιρός που δεν είναι ποτέ σταθερός (αυτό όμως είναι και το μεγάλο παράπονο των Ολλανδών).