Η ανδρική και γυναικεία ψυχολογία.
Είναι μία από αυτές τις «μυστηριώδεις» εκφράσεις, συνήθως κατακλείδες προηγηθείσας συζήτησης ή προβληματισμού, που ακούγονται ιδιαίτερα συχνά τόσο από γυναίκες, όσο και από άντρες.
Ο όρος “γυναικεία ψυχολογία” χρησιμοποιείται για την θεώρηση των διαφόρων διαφορών θέσεων και αντιθέσεων των φύλων, όπως και για την αντίληψη αποκλίσεων της ψυχολογίας, της συμπεριφοράς και της στάσης των γυναικών από την ‘κρατούσα’ και ‘κοινή’ αντίστοιχη αντρική οπτική. Κατά την θεώρηση της ψυχολογίας ως “γυναικείας”, η γυναικεία φύση προσφέρει το πλαίσιο, αλλά και την αιτιολογία – δικαιολογία, με την οποία η ψυχολογία των γυναικών μπορεί να εννοηθεί με διαφορετικό από τους άντρες τρόπο, με διαφορετικές συνιστώσες, προσανατολισμούς, προτεραιότητες, στόχους και απότοκες πράξεις.
Για τους άντρες υπάρχουν πολλοί λόγοι για την διαφορετική ψυχολογική κατάσταση των γυναικών. Κεντρική αιτιολογική θέση έχουν οι ορμόνες και οι αυξομειώσεις τους, όπως για παραδειγμα συμβαίνει στην έμμηνο ρύση, πριν, κατά και μετά από αυτήν. Ποιος άντρας μπορεί να μην… συμφωνήσει με μία γυναίκα όταν περιμένει ή έχει περίοδο; Ποιος δεν γνωρίζει πως η γυναίκα ‘εκείνες’ τις μέρες του μήνα είναι υπερευαίσθητη, υπερευάλωτη και… υπέροχη; Και αν κάποιος δεν το γνωρίζει ήδη, θα το μάθει με την πρώτη ευκαιρία. Μιλώντας για ορμόνες, προκύπτει το μείζον θέμα της εγκυμοσύνης. Είναι παροιμιώδης η αλλαγή της ψυχολογικής κατάστασης των εγκύων που επιζητούν την επιδοκιμασία, την αποδοχή και τον κορεσμό των επιθυμιών τους ανά πάσα στιγμή και ιδιαίτερα από τον καλό τους.
Ποιος δεν έχει ξυπνήσει δίπλα από την έγκυο γυναίκα του 3 το πρωί να φτιάξει αυγόφετες ή φρουτοσαλάτα που ζητάει το ‘αγέννητο’ ή δεν αποκοιμήθηκε τρίβοντας το έμβρυο που ήθελε χαδάκια;
Πέραν όμως από τις ορμόνες, για τους άντρες η ίδια η γυναικεία ταυτότητα είναι συνδεδεμένη με εξ’ολοκλήρου διαφορετικό ψυχολογικό προφίλ. Δε μπορούν να εξηγήσουν αλλιώς την εμμονή των γυναικών με την εμφάνιση, την χρονοβόρα προετοιμασία πριν κάθε έξοδο, την ενασχόληση με την ένδυση, την τακτική επίσκεψη στα κομμωτήρια, την επί ώρες αναζήτηση της ιδανικής φούστας στην αγορά που θα καταλήξει στην αγορά μιας τσάντας και την σημασία που έχουν για τις γυναίκες κάποιες λεπτομέρειες για αυτούς.
Για παράδειγμα εκπλήσσονται από την υπερεκλεκτική και εστιασμένη μνήμη των γυναικών σε θέματα που οι ίδιοι χαρακτηρίζουν ως επουσιώδη, όπως το τί φόρεσε τότε στο γάμο του τάδε, του πότε την πρόσβαλε με την ίδια λέξη και από πότε έχει να κάνει μπάνιο. Επιπρόσθετα οι άντρες αποστασιοποιούνται και επικρίνουν την γυναικεία ψυχολογία για την ‘γυναικεία’ τάση σωματικής προβολής της ψυχολογικής κατάστασης εν είδει πονοκεφάλου, αδιαθεσίας, μουδιασμάτων αλλά και ποικίλων άλλων ψυχοσωματικών αιτιάσεων.
Η γυναικεία φύση και ψυχολογία χρησιμοποιείται επίσης ως άλλοθι από τους άντρες και στις σχέσεις τους με τις γυναίκες. Όταν δηλαδή μια γυναίκα δεν ανταποκριθεί χρονικά και τροπικά στο κάλεσμα ενός ‘επικρατούς’ αρσενικού, όπως αντιλαμβάνεται ο κάθε ενδιαφερόμενος τον εαυτό του, τότε η γυναίκα έχει ‘θέματα’, πρέπει να ‘πάει να ψαχτεί’ και ‘τί τα θες ρε φίλε, γυναικεία ψυχολογία..’ και ‘πάλι καλά, δε λες, που δεν έμπλεξα..’. Αλλά και μέσα σε μια σχέση, οι άντρες αποδίδουν στην γυναικεία ψυχολογία προβλήματα, λάθη και απογοήτευση. Οι ‘ανεξήγητες’ και συχνές μεταστροφές της διάθεσης, η κυκλοθυμία, η αναποφασιστικότητα, η επικριτική στάση, η ‘γκρίνια’, η ‘μουρμούρα’, η ασυμφωνία χαρακτήρων και αποφάσεων με την σύντροφο μπορούν να κλονίσουν την σχέση και να προκαλέσουν ρήγματα από τα οποία μπορεί είτε να βγει ο άντρας από την σχέση είτε να μπει μια άλλη γυναίκα για να ‘εμπλουτιστεί’ η σχέση.
Το θέμα της γυναικείας ψυχολογίας είναι μεγάλο. Ακόμα μεγαλύτερο είναι το θέμα της γυναικείας ψυχής. Και ακόμα μεγαλύτερο είναι το θέμα της ψυχής.
Μυστήριο ήταν, είναι και θα είναι οι ανθρώπινες σχέσεις. Δεδομένες είναι οι διαφορές ψυχολογίας από άνθρωπο σε άνθρωπο, πολύ δε περισσότερο μεταξύ ομάδων ανθρώπων. Οι γενικεύσεις απόψεων είναι ενίοτε χρήσιμες, συμπερασματικές, αλλά και επικίνδυνες και οι εξειδικεύσεις είναι πληροφοριακές, αποκαλυπτικές, αλλά και αποπλανητικές.
Στο κάτω κάτω της γραφής τί θα ήταν οι άντρες χωρίς τις γυναίκες;
Πηγή: Ευάγγελος Κατσιούλης (Ψυχίατρος, Ψυχοθεραπευτής)