To party για τα τρίτα γενέθλια του γιού μας
Τα τρίτα γενέθλια του γιου μας, Μανώλη, τα γιορτάσαμε πριν λίγο καιρό στην Ολλανδία (Χάγη), στις 10 Σεπτεμβρίου του 2016.
Φέτος ξέραμε ότι θα τα γιορτάζαμε μόνοι μας. Δυστυχώς δεν είχαμε την δυνατότητα να έρθουν συγγενείς και φίλοι όπως τα προηγούμενα χρόνια, καθώς βρισκόμασταν εκτός Ελλάδος.
Ας εξαιρέσουμε όμως αυτό το γεγονός, θέλαμε πάρα πολύ, να κάνουμε μεγάλη και ανοιχτή γιορτή για το μικρό μας ζουζούνι. Επίσης είχαμε σκεφτεί ότι θα ήταν καλό να την κάνουμε εκτός σπιτιού για να αποφύγουμε τον χαμό και την τρέλα που θα αντιμετωπίζαμε μετά.
Επιλέξαμε λοιπόν ένα χώρο, που για καλή μας τύχη ήταν πάρα πολύ κοντά στο σπίτι μας. Ήταν ένα υπέροχο μέρος ιδανικό για πάρτι και όχι μόνο.
Δεν θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω σαν παιδότοπο, απλά είναι ένας ικανοποιητικός, όχι πολύ μεγάλος χώρος, με πολλά παιχνίδια για του μικρούς εξερευνητές αλλά και χώρο για τους μεγάλους έτσι ώστε να μπορέσουν να απολαύσουν τον καφέ τους. Ήταν τόσο όμορφα οργανωμένος και φτιαγμένος, που σε έκανε να νιώθεις πολύ οικία λες και βρισκόσουν στο σπίτι σου.
Η διαδικασία για να κλείσουμε τον χώρο ήταν απλή. Κλείνεις τον χώρο αποκλειστικά για το δικό σου πάρτι ή event, και απλά είσαι υποχρεωμένος να φέρεις δικά σου φαγητά, δικός σου στολισμό «και ότι άλλο επιθυμείς». Αυτοί προσεφέρουν τον χώρο, προσωπική σερβιτόρα, χυμούς, καφέδες, σοκολάτες ζεστές και φυσικούς χυμούς.
Τον χώρο τον κλείσαμε τηλεφωνικά και μέσω email καθώς εκείνη την περίοδο ήμασταν διακοπές στην Ελλάδα. Το καμάρι μας έκλεινε τα τρία του χρονάκια σε μία εβδομάδα μετά την επιστροφή μας από τις καλοκαιρινές μας διακοπές. Δεν μπορούσαμε και δεν μου έκανε καρδιά να το αφήναμε έτσι να περάσει με μια απλή τούρτα στο σπίτι με εμένα και τον μπαμπά του.
Είχα μάλιστα την φαεινή ιδέα να φτιάξουμε και να εκτυπώσουμε μόνοι μας προσκλητήρια για να τα στείλω σε μερικούς Έλληνες φίλους που είχαμε γνωρίσει στην γειτονιά μας αλλά και άλλες μάνουλες που κάνουμε παρέα, μιας και πηγαίναμε καθημερινά στις κούνιες με τα μικρά μας και παίζανε μεταξύ τους. Άλλωστε τα περισσότερα είναι συνομήλικα του.
Φτάνοντας η μεγάλη μέρα, δεν ήξερα εάν θα ερχόντουσαν όλοι μας οι καλεσμένοι, οπότε όσο να ναι το είχα λιγάκι άγχος. Ευτυχώς όμως μας ευνόησε και ο καιρός, έκανε μια πάρα πολύ όμορφη ζεστή και ηλιόλουστη μέρα και ο χώρος γέμισε από παιδιά και γονείς.
Ο Μανώλης ήταν κατά ενθουσιασμένος! Ήταν πραγματικά πολύ χαρούμενος. Μόλις μπήκε στον χώρο κοίταξε λιγάκι γύρω γύρω να δει τι υπάρχει, μέχρι που ανακάλυψε αυτά που τον ενδιαφέρουν και άρχισε κατευθείαν να παίζει με φορτηγά, με αυτοκινητάκια και ένα ξύλινο τρένο.
Σιγά σιγά άρχισε να έρχεται ο κόσμος, και ο χώρος γέμισε με παιδάκια. Τα γέλια και η φωνές ακούγονταν από μακριά ενώ είχαν σκορπιστεί παντού και είχαν κάνει έναν χαμό. Στην συνέχεια κόψαμε την τούρτα, φάγαμε τις μικρό λιχουδιές που είχα ετοιμάσει και περάσαμε όλοι πάρα πολύ όμορφα.
Όλοι μας οι καλεσμένοι ήταν παρών.
Πιστεύω ότι αυτό ήταν και το ζητούμενο ότι το ευχαριστήθηκαν όλοι, τόσο μικροί όσο και μεγάλοι. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα για τον μικρό μας, γιατί η αλήθεια είναι ότι την περίμενε με μεγάλη ανυπομονησία.
Το χαμόγελο και η ευτυχία της μαμάς και του μπαμπά δεν κρυβόταν! Βλέπαμε και καμαρώναμε τον γιο μας, να μεγαλώνει και να είναι ευτυχισμένος. Πραγματικά ήταν απέραντη η ευτυχία.
ΥΓ. Ήμασταν μια πολύ όμορφη ελληνική παρέα, 7 οικογένειες περίπου, όπου γνωριζόμασταν μεταξύ μας ελάχιστα, όπου μας δόθηκε και η ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα.
