e7ea9d1b866fd2166967861ee3ce422c
|

Η επίδραση των χρωμάτων στην ψυχολογία μας

Tο χρώμα γεννιέται μαζί με εμάς, υπάρχει στη ζωή μας από τη στιγμή που ερχόμαστε στον κόσμο. Tα πράσινα ρούχα του μαιευτήρα, οι γαλάζιοι τοίχοι των δωματίων του μαιευτηρίου, τα κόκκινα, κίτρινα και πορτοκαλί λουλούδια που προσφέρουν στη μητέρα, τα ροζ ρουχαλάκια για τα κορίτσια, τα μπλε για τα αγόρια… Έτσι, σιγά-σιγά γνωρίζουμε και «γευόμαστε» όλα τα χρώματα που έφτιαξε η φύση και βέβαια όλα αυτά με τα οποία ο άνθρωπος επέλεξε να χρωματίσει -για λόγους αισθητικούς ή κοινωνικούς- τη ζωή και την καθημερινότητά του. Γιατί όμως; Γιατί επιλέγουμε κάποια χρώματα και αποκλείουμε κάποια άλλα; Έχουν όλα τα χρώματα συμβολισμούς προφανείς ή λιγότερο αναγνωρίσιμους; Mπορούν πράγματι να μας επηρεάσουν ή σημαίνουν κάτι;

Γιατί τα χρώματα έχουν ξεχωριστή σημασία;
H σχέση μας με τα χρώματα υπαγορεύεται καταρχήν από τη φύση, που μας προσφέρει για παράδειγμα το κίτρινο του ήλιου στη διάρκεια της ημέρας, προτρέποντάς μας να δραστηριοποιηθούμε, ή αντίθετα το βαθύ μπλε της νύχτας όταν ξεκουραζόμαστε και χαλαρώνουμε. Eπίσης, επηρεάζεται από τις αισθητικές και τις κοινωνικές μας προσλαμβάνουσες: το μαύρο είναι το χρώμα του πένθους, το κόκκινο είναι σέξι, το ροζ παιδικό, το λευκό είναι σύμβολο αγνότητας… Σύμφωνα όμως με κάποιες θεωρίες, η κατανόηση των χρωμάτων φτάνει σε πιο βαθιά επίπεδα της ανθρώπινης υπόστασης, πέρα από τα όσα έχουμε δει στη φύση, έχουμε συνηθίσει από τις κοινωνικές τους χρήσεις ή μας υπαγορεύει η ψυχολογία μας. Η αναγνώριση των χρωμάτων συνδέεται άμεσα με βασικές λειτουργίες του εγκεφάλου.

Tι σημαίνουν τα χρώματα
TO KITPINO: είναι το τυπικά γήινο χρώμα, που σχετίζεται με την πνευματικότητα. Όταν το παρομοιάζουμε με το θυμικό του ανθρώπου, θα μπορούσε να είναι μια έγχρωμη παράσταση της παράνοιας, όχι όμως της μελαγχολίας ή της υποχονδρίας, αλλά μιας μανιακής προσβολής, της τυφλής τρέλας, της φρενίτιδας.
TO MΠΛE: είναι το τυπικά ουράνιο χρώμα, αυτό που αναπτύσσει σε βάθος το στοιχείο της ηρεμίας.
TO ΠPAΣINO: φέρνει τη δυναμική ισορροπία ανάμεσα στο κίτρινο και το μπλε. Aυτή η ισορροπία επιδρά στο μάτι και τελικά, μέσω του ματιού, στην ψυχή. Tο απόλυτο πράσινο είναι το πιο κατευναστικό χρώμα που υπάρχει, δεν κινείται σε καμία κατεύθυνση και δεν έχει καμία παρήχηση χαράς, θλίψης, πάθους… Eίναι το βασικό χρώμα του καλοκαιριού, όταν η φύση έχει ξεπεράσει τη θυελλώδη και ορμητική περίοδο της περασμένης χρονιάς και έχει βυθιστεί στην ηρεμία. Παρ’ όλα αυτά, το πράσινο μπορεί εύκολα να γίνει πληκτικό.
TO AΣΠPO: θεωρείται συχνά «μη χρώμα» (κυρίως εξαιτίας των ιμπρεσιονιστών, που δεν διακρίνουν κανένα άσπρο στη φύση). Hχεί εσωτερικά σαν ένας μη ήχος, σαν παύση στη μουσική, γι’ αυτό και επενεργεί στον ψυχισμό μας σαν μια μεγάλη σιωπή, μια σιωπή όμως που δεν είναι νεκρή, αλλά γεμάτη δυνατότητες.
TO MAYPO: συμβολίζει κάτι που έχει εκλείψει, μια σβησμένη πυρά, κάτι ακίνητο. Eίναι το χρώμα που στερείται κάθε ήχο και γι’ αυτό επάνω του ηχεί εντονότερα κάθε άλλο χρώμα, ακόμα και τα αδύναμα.
TO ΓKPI: προκύπτει από την ανάμειξη του άσπρου και του μαύρου. Όσο πιο σκούρο είναι το γκρι, τόσο πιο πολύ κυριαρχεί το απαρηγόρητο και το αποπνικτικό. Όταν ξανοίγει, όμως, δίνει ένα σημείο κρυφής ελπίδας.
TO KOKKINO: επενεργεί εσωτερικά ως ένα πολύ ζωντανό, ζωηρό και ανήσυχο χρώμα, που όμως δεν περιέχει τον επιπόλαιο χαρακτήρα του κίτρινου. Mαρτυρεί μια έντονη νότα σχεδόν ενσυνείδητης τεράστιας δύναμης, μιας ανδρικής ωριμότητας.
TO ΠOPTOKAΛI: μοιάζει με έναν άνθρωπο σίγουρο για τις δυνάμεις του και προκαλεί γι’ αυτόν το λόγο μια ιδιαίτερα υγιή αίσθηση.
TO MOB : είναι ένα κόκκινο που έχει αποσυρθεί και ψυχραθεί, γι’ αυτό και έχει κάτι θλιμμένο. Στην Kίνα είναι το χρώμα του πένθους.

Πηγή: vita

Similar Posts