11 πράγματα που μας μαθαίνουν καθημερινά τα παιδιά μας.
Περάσαμε μια μικρή περιπετειούλα με το μικρό μας, όχι κάτι τρομερό αλλά αρκετό για να σκεφτώ το μεγαλείο του παιδιού. Αν μου πεις μόνο τη λέξη νοσοκομείο εγώ είμαι έτοιμη να σωριαστώ, και παρακολουθώ το παιδί μου, και μένω άφωνη με την ηρεμία του, την σιγουριά του , τη καλή του τη διάθεση και την προσαρμοστικότητα του ….
1. Να είμαι ατρόμητη
Ω..ναι ατρόμητη. Να μη φοβάμαι τίποτα. Φυσικά εδώ χρειαζόμαστε ισορροπία, το να βάλεις το χέρι σου στο φούρνο που καίει με λίγη κοινή λογική ακόμα και τα παιδιά το αποφεύγουν όχι από φόβο από τις φυσικές συνέπειες της πράξης τους.
Εγώ όμως δε μιλάω για τέτοιου είδος φόβο αλλά μιλάω για άλλους φόβους που σιγά σιγα καθώς μεγαλώνουμε μας κυριεύουν και μας κατατροπώνουν .
Φόβοι που είναι απλά ψευδαισθήσεις . Φόβος για το άγνωστο , Φόβος να μας κριτικάρουν, Φόβος απόρριψης, Φόβος τι θα μας φέρει το αύριο. Φόβος για όλα αυτά που δε μπορούμε να ελέγξουμε. Αλλά είπαμε εγώ είμαι ατρόμητη όπως ο γιός μου με τον ορό του που τον πρόσεχε περήφανος …
2. Να βλέπω το κάθε άνθρωπο σαν ξεχωριστό και μοναδικό!!
Διαβάζω τόσο συχνά ότι όλοι είμαστε ίσοι. Ολοι προερχόμαστε από την ίδια πηγή (όποια και αν είναι αυτή …ότι πίστη και αν έχει κάποιος).
Ο κάθε ένας από μας είναι ξεχωριστός και μοναδικός σε αυτό που κάνει, που λέει , που είναι . Τα παιδιά τους βλέπουν όλους ξεχωριστούς !! Βλέπουν την μοναδικότητα του κάθε ενός . Δε σημαίνει ότι τους θέλεις όλους παρέα σου αλλά σημαίνει ότι βλέπεις μέσα από ένα νευριασμένο άνθρωπο και του χαρίζεις ένα χαμόγελο !! Ίσως περνάει κάτι δύσκολο και του χρειάζεται παραπάνω από το κάθε ένα μας.
3.Να εμπιστεύομαι την εσωτερική μου φωνή!
Όταν γεννιέται ένα παιδί έρχεται με όλα τα εφόδια , με εσωτερική σοφία , γαλήνη , αγάπη και ενσυναίσθηση, κάπου στη πορεία το χάνουμε διότι παρεμβαίνουμε όλοι στο να «Διδάξουμε» στο παιδί μας το σωστό με το να βάζουμε ταμπέλες και να κάνουμε συγκρίσεις . Όμως όλη η γνώση του κόσμου δεν μπορεί να αντικαταστήσει το ένστικτο, αυτό μας καθοδηγεί στο τι είναι καλό για τη δικιά μας περίπτωση . Ο κάθε άνθρωπος έχει άλλο σκοπό και άλλο τρόπο να βρει τη αλήθεια του , οφείλουμε να το σεβαστούμε αυτό για κάθε άνθρωπο ξεχωριστά και να εμπιστευτούμε την δικιά μας εσωτερική φωνή για ότι μας απασχολεί.
4. Να είμαι ανέμελη
Ανέμελος είναι κάποιος που δεν δηλητηριάζει το μυαλό και τις σκέψεις του, που απλά ξέρει να φιλτράρει τα πάντα και να μην τον επηρεάζουν βαθιά μέσα του, σίγουρα γίνονται άσχημα πράγματα στο κόσμο το πόσο αυτό επηρεάζει τη ζωή μας είναι δικιά μας απόφαση.
Δε μιλάμε για χαζομάρα, δε μιλάμε για αφέλεια μιλάμε για συνειδητή απόφαση να μην αφήνω να επηρεάζεται η ζωή μου από εξωτερικούς παράγοντες που στη τελική δε μπορώ να κάνω τίποτα να αλλάξω.
Τότε και μόνο τότε βιώνεις τη πραγματική ανεμελιά, μαζί με λίγο τρέξιμο και παιχνίδι και κύλισμα βεβαίως βεβαίως.
5. Να είμαι χαρούμενη
Να είμαι χαρούμενη ακόμα και χωρίς λόγο βρε αδερφάκι μου, χωρίς να είναι τα πάντα σε αλφαδιασμένη τάξη στη ζωή μου ! Όλοι κυνηγάμε την ευτυχία λες και είναι μύγα και όταν τη βρίσκουμε της κάνουμε ένα χρατς πάει η μύγα/ ευτυχία, διότι το θέμα είναι να έρχεται η ευτυχία από τα εσωτερικά μας διαμερίσματα και όχι να είναι μύγα που σβουρίζει , ε …σας μπέρδεψα με τη μυγοσκοτώστρα;
Τα παιδιά αυτό το ξέρουνε και γι αυτό μπορούν να είναι χαρούμενα ακόμα και κλεισμένα σε ένα 2*2 δωματιάκι νοσοκομείου να παίζουν με τη ψυχή τους και να ξεκαρδίζονται. Η ευτυχία είναι μέσα μας ….
6. Να εκφράζομαι ελεύθερα
Ένα παιδί που διανύει τα 2 χρόνια έχει εκρηκτικά συναισθήματα γελάει με τη ψυχή του και αντίστοιχα κλαίει και νευριάζει με τη ψυχή του. Δε σκεφτεται… «Μωρέ κάτσε λίγο να καταπιέσω το συναίσθημα μου να μη φωνάξω διότι ο άλλος θα τσατιστεί ή ας μη κλάψω τώρα θα γίνω ρεζίλι ..»
Εκφράζεται ελεύθερα. Λέει αυτό που πιστεύει, αντιδράει και ανταποκρίνεται. Δε φοβάται ότι δε θα το συμπαθήσει κάποιος επειδή είπε ότι είπε ή συμπεριφέρθηκε κάπως.
Με ευγένεια πάντα, μπορούμε να εκφραζόμαστε ελεύθερα.
7. Να συγχωρώ
Αν θα συγχωρέσεις το άτομο δε σημαίνει ότι δέχεσαι αυτό που έκανε , απλά το να κρατάς κακία είναι σαν να πίνεις δηλητήριο και να περιμένεις τον άλλο να πεθάνει .
Δεν έχω δει ποτέ το παιδί μου να μου κρατάει κακία, ούτε και σε κανένα άλλο, είναι μια διαδικασία που τη μαθαίνουμε για να μη είμαστε οι βλάκες της υπόθεσης.
8. Να λέω πάντα την αλήθεια μου
Δε λέω ότι είναι εύκολο. Διότι η αλήθεια του κάθε ενός έχει μια δόση τρέλας σίγουρα ,η δικιά μου παραέχει.
Το να λέω την αλήθεια μου είναι κάτι που δουλεύω εντατικά μιας και η οπτική που βλέπω τα πράγματα είναι εντελώς αντισυμβατική και επαναστατική με το δικό του μοναδικό τρόπο ΠΑΝΤΑ!!
Όμως το παρατηρώ με πόση χάρη μας λέει αυτό που θέλει με πόση ένταση αυτό που ΔΕ θέλει , χωρίς να τον νοιάζει αν κάποιος δε συμφωνεί με τη δικιά του αλήθεια . Διότι αυτούς που τους πειράζει , δεν έχουν σημασία , και αυτοί που έχουν σημασία δε νοιάζονται αν είσαι λάθος ή σωστός απλά σε αγαπάνε για αυτό που είσαι .
9. Να χρησιμοποιώ μπόλικη Φαντασία
Το κλειδί είναι η ΦΑΝΤΑΣΙΑ! Το να βρει κανείς λύσεις έχει να κάνει με το πόση φαντασία έχει, να ονειρευτεί αυτό που θα του κάνει τη ζωή πιο εύκολη! Πάντα υπάρχει τρόπος απλά ανοίγουμε το κανάλι της φαντασίας και όλα είναι δυνατά να συμβούν . ΟΛΑ.
Η φαντασία είναι πιο σημαντική και από τη γνώση διότι δεν έχει όριο και περιορισμό. Δες πόσο ευρηματικά είναι τα παιδιά όταν θέλουν να κάνουν σκανταλιές , εμπνεύσου.
10. Να πιστεύω σε μένα
Η πίστη στον εαυτό είναι δύσκολη υπόθεση για μας τους μεγάλους εύκολη για τους μικρούς , είδατε κανένα παιδί να μη προσπαθεί να κάνει τα πρώτα του βήματα; Έχει τη σιγουριά ότι μπορεί είναι μια ώθηση από μέσα του, θα πέσει και θα ξανασηκωθεί , πιστεύουν μέσα τους ότι μπορούν, Ο μικρός συνέχεια λέει μονο μου , ζωγραφίσει , πλύνει … Θέλει να τα κάνει όλα μόνος του γιατί ΜΠΟΡΕΙ!
..και Εμείς έτσι γεννηθήκαμε αλλά κάπου στη πορεία ξεστρατίσαμε , και μας έπιασαν τα υπαρξιακά και οι ανασφάλειες , το να πιστεύει κανείς στον εαυτό του και να τον αγαπάει είναι νομίζω το καλύτερο δώρο που μπορεί να του κάνει !
11. Να μη σκάω για το τι θα φέρει το αύριο
Ωραία και άντε πες ότι έσκασα, πες ότι αγχώθηκα, λέτε να το αλλάξω το αύριο; Το ίδιο και απαράλλακτο θα μου έρθει με δυο ρυτίδες περισσότερες και πιθανόν θα μου χει κλέψει και πολύτιμο χρόνο από το ΤΩΡΑ μου !! Να μην έχω κάνει αυτά που θέλω από το φόβο για αυτό το αύριο και να μην έχω ευχαριστηθεί τίποτα.
Καμία ενοχή δε μπορεί να αλλάξει το παρελθόν και καμία ανησυχία το μέλλον !!
Μια ανέμελη παιδική ψυχή δεν έχει καν την αίσθηση του αύριο, έχει μόνο την αίσθηση του ΕΔΩ και ΤΩΡΑ !!!
Το να παρατηρείς ένα παιδί μπορεί να σου μάθει πολλά, δε χρειάζεται να τους φερόμαστε σαν μικρούς ενήλικες , διότι είναι μικρά παιδιά, καλύτερα είναι εμείς να ρθούμε προς το μέρος τους παρά αυτό προς το δικό μας, όπως λέει και το βιβλίο Growing Young «Τα Παιδιά Δεν είναι μικροί ατελής ενήλικες …είμαστε σχεδιασμένοι για να δίνουμε έμφαση στα παιδικά χαρακτηριστικά και όχι να τα χάνουμε καθώς μεγαλώνουμε»
Καλά μαθήματα λοιπόν σας εύχομαι !!!
Πηγή: positivejunkie.com
