happy family

Η ψυχολογία του παιδιού με βάση τη σειρά γέννησης του

Ο Άλφρεντ Άντλερ, μαθητής του Φρόιντ, ισχυρίστηκε πως η ανάπτυξη της προσωπικότητας ενός παιδιού μπορεί να επηρεάζεται από τη θέση τους μέσα στην οικογένεια. Έρευνες σχετικά με τη σειρά γέννησης, έδειξαν ότι ποιο παιδί γεννήθηκε πρώτο, δεύτερο ή τρίτο μπορεί να είναι καθοριστικό για το χαρακτήρα του. Σκεφτείτε το και θα δείτε πως είναι λογικό!

Για παράδειγμα:

Το πρώτο παιδί

Το παιδί που γεννήθηκε πρώτο, λειτούργησε μέσα στην οικογένεια σαν μοναχοπαίδι (μέχρι να έρθει στον κόσμο το επόμενο). Για κάποιο διάστημα, δηλαδή, έχει απολαύσει τη στοργή και τον χρόνο των γονιών του χωρίς να χρειαστεί να τα μοιραστεί. Η γέννησή του ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για το ζευγάρι που έπεσε με τα μούτρα στην ανατροφή του χαρίζοντάς του παράλληλα την αίσθηση πως είναι μοναδικός. Έχει την απόλυτη προσοχή τους και γι’ αυτό πιστεύει πως είναι το κέντρο του κόσμου.

Οι γονείς επενδύουν πάνω του όλες τους τις προσδοκίες και τα όνειρα. Θέλουν να επιτύχει όσα εκείνοι δεν κατάφεραν κι ακόμα περισσότερα. Κι εκείνος, ο πρωτότοκος, δεν πρέπει να τους απογοητεύσει. Έτσι μεγαλώνει κουβαλώντας μία ευθύνη που τον οδηγεί συχνά στο να είναι ο αρχηγός στα παιχνίδια ή να ακολουθήσει ανώτατες σπουδές. Είναι αυτός που πρέπει να επιτυγχάνει πάντα.

Και τότε, έρχεται στον κόσμο ένα ακόμα παιδί. Κι οι ισορροπίες ανατρέπονται. Το δεύτερο παιδί της οικογένειας είναι μία απειλή για το πρώτο. Δεν θέλει να μοιραστεί μαζί του όλα όσα τόσο καιρό απολάμβανε μόνο του. Κυρίως δεν θέλει να χάσει μέρος από την προσοχή των γονιών του. Βιώνει ζήλεια, θυμό καμιά φορά και μίσος για τον εισβολέα που έρχεται να ταράξει την οικογενειακή του γαλήνη. Όσο καλά και να έχετε προετοιμάσει το παιδάκι σας γι αυτό που πρόκειται να συμβεί θα υπάρχουν πάντα στιγμές που θα μοιάζουν βγαλμένες από κάποιο καρτούν. Μπορεί να δείτε να διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια σας κάποια σκηνή που να θυμίζει Συλβέστρο και Τουίτι. Και να είστε σίγουροι, πως κάτι τέτοιο, είναι απόλυτα φυσικό και κυρίως αναπόφευκτο.

Το δεύτερο παιδί

Το δεύτερο παιδί τώρα, από τη στιγμή της γέννησής του αντιλαμβάνεται τον κόσμο μέσα από μία εντελώς διαφορετική οπτική γωνία. Έρχεται στον κόσμο θεωρώντας δεδομένο πως τα πάντα μοιράζονται. Θεωρεί αυτονόητο πως δεν μπορεί να τα έχει όλα δικά του. Ίσως μάλιστα να καταλάβει πως αυτά που του αναλογούν είναι λιγότερα κι από τα μισά μιας κι ο μεγαλύτερος δικαιούται αυτό το κάτι παραπάνω.

Έτσι θα γίνει ανταγωνιστικός. Θα πρέπει να βρίσκεται διαρκώς σε ετοιμότητα κι επαγρύπνηση για να βρει τα τρωτά σημεία του μεγαλύτερου και να τα ξεπεράσει.

Αναμφίβολα θα προσπαθήσει να αναπτύξει τις ικανότητές του και θα κοιτάξει να τις προβάλει προκειμένου να πετύχει κάποια επιπλέον αναγνώριση των κόπων του. Θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να τραβήξει την προσοχή επάνω του. Θα χρειαστεί να καταβάλει μεγαλύτερη προσπάθεια από το πρωτότοκο παιδί για να εντυπωσιάσει τους γονείς του. Κι αυτό γιατί τα διάφορα στάδια ανάπτυξης ενός παιδιού τους είναι πλέον γνωστά. Έχουν εκπαιδευτεί, ξέρουν τι να περιμένουν κι είναι πιο ψύχραιμοι. Δεν είναι το ίδιο απαιτητικοί μαζί του και δεν περιμένουν τόσα πολλά από εκείνο. Κι από μία άλλη οπτική γωνία αυτό σημαίνει πως του δίνουν το δικαίωμα να μεγαλώσει με μεγαλύτερη χαλαρότητα.

Το τρίτο παιδί

Και τότε έρχεται στον κόσμο ένα τρίτο παιδί. Οπότε αυτόματα το δεύτερο παιδί που ήταν και το μικρότερο θα μετατραπεί στο μεσαίο παιδί της οικογένειας. Έτσι, οι προβολείς που για λίγο το φώτισαν αποτραβιούνται από πάνω του. Μετατοπίζονται αναγκαστικά στο καινούριο μωράκι που θα ξεκινήσει τη ζωή του πολύ πιο αθόρυβα από τα προηγούμενα δύο. Κανείς δεν πρόκειται να εντυπωσιαστεί από την πρόοδό του, ακόμα κι οι πρώτες λέξεις ή τα πρώτα του βήματα θα περάσουν σαν κάτι πολύ πολύ φυσικό.

Αυτό το παιδί, το μικρότερο που ίσως έχει δύο ή περισσότερα μεγαλύτερα αδέρφια θα έχει πάντα μπροστά του κάποιον ή κάποιους που θα το κάνουν – ακόμα και άθελά τους – να νιώθει μειονεκτικά. Θα γεννηθεί έχοντας την πεποίθηση πως είναι το μωρό της οικογένειας μιας και όλοι οι υπόλοιποι είναι μεγαλύτεροι, ικανότεροι, δυνατότεροι από αυτό. Συνήθως οι άλλοι το βρίσκουν χαριτωμένο και διασκεδάζουν μαζί του άρα καταλήγει να πιστεύει για τον εαυτό του πως δεν το παίρνουν και τόσο στα σοβαρά. Θα γίνει σίγουρα κοινωνικό και θα αναπτύξει την αίσθηση του χιούμορ. Αναγκαστικά θα βρει τέτοιου είδους κώδικες προκειμένου να μπορέσει να επικοινωνήσει με όλους – πράγμα όχι εύκολο.

Πηγή: lovebaby.gr

Similar Posts